نمایشگاه دوسالانه فلورانس

نمایشگاه دوسالانه فلورانس

این نمایشگاه در تاریخ 18 الی 26 اکتبر 2025 میلادی مصادف با 26 مهر الی 04 آبان 1404 در شهر فلورانس ایتالیا برگزار خواهد شد.

وب سایت نمایشگاه: https://www.florencebiennale.org/en/

دوسالانه فلورانس نمایشگاه اصلی هنرهای معاصر در شهر فلورانس ایتالیا به شمار می آید و همواره مجموعه های برگزیده عالی و فوق العاده ای از هنرهای معاصر جهان را به نمایش گذاشته است.
این نمایشگاه هر دو سال یکبار با برنامه پربار خود که شامل کنفرانس، نمایشگاه، نمایش و رویدادهای آموزشی است به شهر فلورانس جان دوباره می بخشد و فرصت های مختلفی را در اختیار هنرمندان و بازدیدکنندگان برای کسب اطلاعات و بحث در زمینه برخی از موضوعات اصلی عرصه هنر و فرهنگ قرار می دهد.

دوسالانه فلورانس از زمان تاسیس و آغاز به کار خود در سال ۱۹۹۷ افتخار آن را دارد که یکی از معدود رویدادهای بین المللی (اگر در نوع خود، نخستین رویداد نباشد) محسوب شود که به صورت مستقل و از نظر مالی خودکفا در زمینه هنرهای معاصر برگزار می شود. این نمایشگاه، تمام قالب های اصلی بیانی هنرهای تجسمی را به نمایش می گذارد: نقاشی، مجسمه سازی، هنر روی کاغذ، عکاسی، آثار هنری سه بعدی، ویدئو آرت، هنر دیجیتال، میکس مدیا، سفالگری، هنر طراحی منسوجات، نمایش، هنر طراحی جواهرات و اشیا تزئینی. این نمایشگاه، آثار تقریبا ۶۰۰۰ هنرمند از بیش از صد کشور جهان را به نمایش میگذارد.

هدف دوسالانه فلورانس:

این نمایشگاه در حال حاضر یکی از مهمترین نقاط مرجع هنرهای معاصر جهان به شمار می آید و همواره در پی کشف و شناسایی و پرورش هنرمندان نوآور و مشتاق به این عرصه بوده است. هدفی که این نمایشگاه از زمان تاسیس و آغاز به کار خود در پی تحقق آن بوده است، کار کردن در جهت برقراری گفتمان بین فرهنگی و ترویج احترام و تحمل بین مردم از طریق هنر و فرهنگ محسوب می شود. تلاش های صورت گرفته توسط این نمایشگاه در زمینه ترویج این ارزش ها، به رسمیت شناخته شدن از طرف سازمان های بین المللی همچون سازمان ملل و مراکز یونسکو را در پی داشته است.

شرکت در دوسالانه فلورانس ٢٠٢١:

دوسالانه فلورانس به مدت حدود ٢٠ سال به منظور ترویج پیشبرد آثار هنرمندان از طریق مطرح نمودن و تلاش در جهت ایجاد شیوه ای جدید برای مشاهده و یا درک هنرهای معاصر، فعالیت نموده است.

این نمایشگاه از زمان تاسیس و آغاز به کار خود، حدود ٥٠٠٠ هنرمند از ١٠٠ کشور مختلف جهان را کشف و شناسایی نموده است. شهر فلورانس، فضای ایده آلی برای ترویج، تبلیغ و به نمایش گذاشتن هنر و فرهنگ های مختلف این هنرمندان به شمار می آید.

تمام هنرمندان شرکت کننده در این نمایشگاه بدون هیچ محدودیتی به جز در زمینه کیفیت، از فرصت ملاقات و تبادل ایده ها و نظرات خود با یکدیگر و همینطور مستقیما با عموم مردم برخوردار بوده اند. این نمایشگاه، فرصت بهره برداری از امکان به نمایش گذاشتن آثار و استعداد در سطح بین المللی را در اختیار هنرمندان برجسته و نوظهور قرار می دهد.

همچنین فرصت مواجهه و ملاقات با هنرمندان برجسته، تبادل علاقه، ایده و نظر با این هنرمندان را در اختیار هنرمندان نوظهور قرار می دهد. این نمایشگاه، مکان تلفیق فرهنگ ها به شمار می آید که این امر به برجسته تر شدن بیان ها و درک های مختلف هنری جهان معاصر کمک خواهد نمود.

پذیرش دوسالانه فلورانس ٢٠٢١:

دوسالانه فلورانس تمام تکنیک ها، روندها و گرایشات هنری را می پذیرد. در حال حاضر، بخش های هنری این نمایشگاه (به ترتیب حروف الفبا) عبارتند از: هنر سفالگری، هنر دیجیتال، طراحی و خطاطی، آثار هنری سه بعدی، هنر طراحی جواهرات و اشیا تزئینی، میکس مدیا، هنر نمایشی، نقاشی، مجسمه سازی، عکاسی، هنر طراحی منسوجات و پارچه، و ویدئو آرت.

تعداد آثار هنری که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته می شود بسته به فضا و محوطه نمایشگاهی که توسط هر هنرمند انتخاب می شود و ابعاد و مقیاس خود آثار هنری متفاوت است.

هیات داوران بین المللی دوسالانه فلورانس:

هیات داوران بین المللی سال ها است که نقش بسیار مهمی را در روند برگزاری این نمایشگاه ایفا نموده است. نقش این هیات، ارزیابی هنرمندانی است که در این نمایشگاه شرکت می کنند و فراهم نمودن و اعطای جایزه بین المللی "لورنزوی باشکوه" به آنها است.

لیست شرکت کنندگان مشهور شامل مارینا آبراموویچ، دیوید هاکنی، کریستو و ژان کلود، گیلبرت و جورج، آنیش کاپور، ال آناتسوی و دیگران است. این نمایشگاه زیر نظر یونسکو (کمیسیون ایتالیا)، پارلمان اروپا، وزارت فرهنگ و گردشگری ایتالیا، استان توسکانی و شهرداری فلورانس برگزار می شود.

اولین مدیر هنری بینال فلورانس مورخ هنر استفانو فرانکولینی بود. از سال 1998 تا 2005، مدیر هنری، مورخ هنر و منتقد جان اسپایک بود. امانوئل فون لائوستاین ماسارانی، دبیر فرهنگ و بازرس میراث فرهنگی سائوپائولو، در سال 2007 این مسئولیت را بر عهده گرفت. در سال 2009 و 2011، استفانو فرانکولینی دوباره به عنوان مدیر ارتش منصوب شد. رولاندو بلینی مورخ هنر و منتقد فلورانسی در سال 2013 به این سمت منصوب شد.

هزینه های دوسالانه فلورانس مستقیما توسط هنرمندان شرکت کننده پرداخت می شود. در حال حاضر، این انتقادات را به دنبال دارد که دوسالانه فلورانس یک نمایشگاه بیهوده است، اما این در حال تغییر است، زیرا آثار هنری قبل از پذیرش توسط هیئت داوران حرفه‌ای از کارشناسان برجسته بین‌المللی مورد داوری قرار می‌گیرند. در طول سال‌ها، دوسالانه نقدهای مثبتی هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی دریافت کرده است. به هنرمندان داوری که در این نمایشگاه حضور دارند، مبلغی بین 2700 تا 4000 دلار پرداخت می‌شود.

فلورانس که در سال 1997 تأسیس شد، بزرگترین نمایشگاه هنر و طراحی در فلورانس ایتالیا و یکی از پیشروترین نمایشگاه های هنر معاصر در جهان است. بیش از 450 هنرمند و طراح از 71 کشور در آخرین نسخه (دوسالانه سیزدهم فلورانس 2021) که توسط پارلمان اروپا، کمیسیون ایتالیا برای یونسکو، وزارت فرهنگ ایتالیا، استان توسکانی و شهرداری فلورانس حمایت می شود، شرکت کردند و بیش از 10000 تماشاگر در آن شرکت کردند.

دوسالانه فلورانس dell'Arte Contemporanea از 14 تا 22 اکتبر 2023 در فورتزا دا باسو در فلورانس برگزار می شود که در آن اخبار شرکت های ایتالیایی و بین المللی مرتبط با بخش های هنر معاصر، هنر چند رسانه ای، گالری های هنری نمایش داده خواهد شد.

دوسالانه فلورانس و هنرمندان

دوسالانه فلورانس در بیست سال گذشته تجربه بین‌فرهنگی و بین‌رشته‌ای فوق‌العاده‌ای را برای هنرمندان شرکت‌کننده فراهم کرده است. برای قدردانی از این تعهد، دوسالانه فلورانس در سال 2001 توسط سازمان ملل متحد در برنامه گفتگوی تمدن ها قرار گرفت و در سال 2017 حمایت کمیسیون ملی ایتالیا برای یونسکو را دریافت کرد.

به عنوان بخشی از دوسالانه فلورانس، هر هنرمند شرکت‌کننده برای جوایز «Lorenzo il Magnifico» رقابت می‌کند که توسط هیئت داوران بین‌المللی به بهترین هنرمندان شرکت‌کننده برای آثارشان در نمایشگاه، و همچنین برای چندین هنرمند در رزیدنس و دیگر آثار ویژه اهدا می‌شود. جوایز "Lorenzo il Magnifico" به افراد ویا سازمان هایی اعطا می شود که به اوج رسیده اند.

آثار لئوناردو داوینچی برای بیش از پنج قرن منبع الهام بسیاری از افراد بوده است. اکنون بسیاری از هنرمندان معاصر در مراحل مختلف حرفه خود و با پیشینه‌های فرهنگی، علایق و استعدادهای مختلف که در دوازدهمین دوسالانه فلورانس شرکت خواهند کرد، به روش‌های مختلف تفسیر می‌شود.

ASN و تیم EpiLab مفتخرند که بخشی از این رویداد شگفت انگیز با پروژه هنری EpiMimesis Shifting Identities هستند. جولیت هاروی هماهنگ کننده پروژه برای شرکت در این پروژه در دوسالانه فلورانس است.

هنرمندان ایرانی «سعید احمدزاد»، «بیتا انوری»، «ویدا لاری»، «سروش میلانی‌زاد»، «فاطمه (مینا) پورناگی»، «پریسا شعبانی»، «امیر شایسته تبار» در آن حضور دارند.

یکی از آثار هنری ارائه شده در غرفه کاوانیلی تحت این مفهوم خاص La bandiera del mondo 1+1=3 پرچم جهان اثر Michelangelo Pistoletto و Angelo Savarese است که فضای مرکزی غرفه را اشغال کرده است. این نماد احساس مسئولیت جدید است و ما را تشویق می کند.

پیستولتو همچنین امسال جایزه یک عمر دستاورد هنری Lorenzo il Magnifico را برای کار خود دریافت خواهد کرد که عمدتا به موضوع بازتاب و ادغام هنر و زندگی روزمره می پردازد. در حالی که ویوین وست وود به خاطر آوردن مدهای پانک مدرن و موج نو به جریان اصلی جایزه لئوناردو داوینچی در طراحی مفتخر خواهد شد.

برخلاف دیگر نمایشگاه ها و نمایشگاه های هنری بزرگ، که در آن دولت های ملی هزینه ها را تقبل می کنند، هزینه های دوسالانه فلورانس مستقیماً توسط هنرمندان شرکت کننده پرداخت می شود. گاهی اوقات تا 4000 دلار یا 5000 دلار برای هر هنرمند پرداخت می شود. این موضوع انتقادهایی را به دنبال داشته است که دوسالانه فلورانس بیشتر پول خود را از هنرمندان به‌جای فروش به مردم به دست می‌آورد.

بی‌تردید رویدادهای هنری مانند دوسالانه‌ها و نمایشگاه‌ها فرصتی برای تعامل در عرصه بین‌المللی هنر معاصر هستند و نه تنها تجربه زیبایی‌شناختی زیبایی را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهند، بلکه مسائل اخلاقی معاصر را نیز در اختیار ما قرار می‌دهند تا ببینیم آیا آنها جنبه عمیقی دارند یا خیر.

از هنرمندان و طراحان شرکت کننده در چهاردهمین دوسالانه فلورانس دعوت می شود تا تفسیرهای خود را از مفاهیم هویت فردی و جمعی ارائه دهند تا گفت و گوی مبتنی بر شناخت متقابل، درک متقابل و تبادل فرهنگی ایجاد کنند. دیالوگی متمرکز بر آینده، مبتنی بر احساس مشترک، به دور از فردگرایی بسته و تضادهای شدید که باعث ایجاد تعارضات و سوء استفاده می شود: آینده ای مبتنی بر هماهنگی، صلح و ظهور نسل بشر که در آن بیان آزادی خود است. با آگاهی از اینکه دیگران بخشی از ما هستند و هر یک از ما بخشی از کل هستیم به آن ملحق می شود.

در همین زمینه است که عنوان «من تو هستم» انتخاب شد تا بر اهمیت قرار دادن خودمان به جای دیگران و علیرغم تفاوت‌هایی که ما را از هم جدا می‌کند، احساس مشترکی که مردم را به جای تفرقه انداختن، متحد می‌کند، تأکید کند.

دوسالانه فلورانس یکی از معدود رویدادهای هنری بین المللی است که به عنوان یک پلتفرم مستقل و خودپایه برای هنر معاصر ایجاد شده است، جایی که هنرمندان از سراسر جهان به فلورانس می آیند تا آثار خود را در Fortezza da Basso به نمایش بگذارند و زندگی الهام بخش را به اشتراک بگذارند. این رویداد توسط رئیس جمهور و وزارت میراث فرهنگی ایتالیا و همچنین مقامات منطقه ای، استانی و شهری شهر فلورانس حمایت می شود.

چهاردهمین دوسالانه هنر و طراحی فلورانس اعلام کرد که سانتیاگو کالاتراوا جایزه یک عمر دستاورد را دریافت خواهد کرد، که به یکی از تاثیرگذارترین معماران زمان ما ادای احترام می کند و تجربه متهورانه، استعداد فوق العاده و توانایی فکری شما را در ترکیب معماری و هنر به رسمیت می شناسد.

مراسم اهدای جوایز در 19 اکتبر در محوطه تئاتر غرفه اسپاندولینی فورتتزا دا باسو برگزار می شود که در آن یک معمار، یک مهندس و یک هنرمند سخنرانی خواهند کرد. کالاتراوا مسئول طراحی و ساخت قانون اساسی پونته دلا در ونیز، مرکز حمل و نقل مرکز تجارت جهانی در نیویورک، غرفه امارات متحده عربی در نمایشگاه 2020، و پل زوبیزوری بر روی رودخانه Nervion در بیلبائو، اسپانیا و غیره است. کارهای زشت یکی از تاثیرگذارترین معماران 50 سال گذشته، خود را به عنوان پیشگام در زمینه معماری و مهندسی، نقاشی و مجسمه سازی تثبیت کرده است.

هر دو سال یک بار این رویداد دوسالانه مشارکت فعال در برنامه گسترده ای از رویدادها مانند کنفرانس ها، نمایشگاه ها، نمایش ها، سمینارها و گفتگوها را تشویق می کند. هدف این است که به هنرمندان و مردم این فرصت داده شود تا با هنر و فرهنگ درگیر شوند.

به مناسبت صدمین سالگرد مرگ لئوناردو داوینچی در سال 2019، دوسالانه فلورانس به رویکرد فکری و خلاقانه استاد بزرگ رنسانس پرداخت. به ویژه، موضوع دوازدهم دوسالانه فلورانس بر شخصیت چند وجهی لئوناردو متمرکز بود: یک هنرمند برجسته، او همچنین یک "دانشمند" بود که طبیعت را کشف کرد تا دانشی را در بر گیرد که شامل رشته های مختلف آناتومی مقایسه ای، گیاه شناسی، زمین شناسی، فیزیک است.

در طول هر دوره از دوسالانه فلورانس، هیئت داوران بین المللی متشکل از دانشمندان، مورخان و منتقدان برجسته از کشورهای مختلف جایزه Lorenzo il Magnifico را به بهترین هنرمندان نمایشگاه یا به برندگانی که در بین برندگان برای آثار خود خواهند بود اهدا می کند.

در هر دوره، دو هیئت داوری بین المللی هنر و طراحی از کشورهای مختلف، جوایز Lorenzo il Magnifico و Leonardo da Vinciرا به بهترین نمایشگاه هایی که در دسته های مختلف رقابت می کنند، اهدا می کنند. در طول سال‌ها، هزاران هنرمند از بیش از صد کشور در این طرح که هدف آن ایجاد گفت‌وگوی خلاقانه بین فرهنگی است، شرکت کرده‌اند.

علاوه بر این، جوایز یک عمر دستاورد هنری به افرادی تعلق می گیرد که به اوج موفقیت هنری رسیده باشند. دریافت کنندگان گذشته شامل مارینا آبراموویچ، دیوید هاکنی، کریستو و ژان کلود، گیلبرت و جورج، آنیش کاپور و فرانکو زفیرلی هستند.

اسطوره شهر ایده آل به ارث رسیده از دوران باستان کلاسیک در Laudatio florentinae urbis توسط لئوناردو برونی و رساله های لئون باتیستا آلبرتی که De Pictura خود را در فلورانس قرن پانزدهم نوشت، جایی که شهر فیلسوفان افلاطون در حال افزایش بود، احیا شد. از آن زمان به بعد، گفتگوی مجازی بین هنرها از طریق «نشان‌های» روشنگر گذشته، که غنی‌سازی برای زمان حال هستند، دوباره بیدار شده است.

در شهری که نام خود را مدیون ludi florales به افتخار فلورا، الهه شکوفه دادن است، این میکل آنژ است که هنر و پولیس را به هم نزدیکتر می کند و بدین ترتیب به کلوسوس آپنین جیامبولونیا در پراتولینو و دیگر «حضورها» روحی می بخشد. از جمله مجسمه دیترو میکل آنژ در پورتا رومانا در این منظر، پولیس را نه تنها باید به عنوان محیط، بلکه به عنوان یک عالم با رابطه متقابل متعادل بین انسان و طبیعت تفسیر کرد.

همانطور که موضوع امسال اخلاق در هنر پیشنهاد شده است، ماموریت دوسالانه برانگیختن تامل و تفکر انتقادی در مورد رابطه بین هنر و اخلاق و نقش هنرها در هزاره جدید است.

تناوب نمایشگاه های فلورانس و پاریس در گذشته به این معنی بود که افراد می توانستند در هر دو سال متوالی شرکت کنند. البته اکنون این شکاف بسیار کوچکتر است - کمتر از یک هفته بسته شدن یکی و افتتاحیه دیگری را از هم جدا می کند - اما برخی از گالری ها همچنان هر دو را انجام می دهند. Galerie Sarti و Robilant و Voena از جمله این افراد هستند.

امسال حدود 80 غرفه‌دار در BIAF حضور دارند. این فهرست عمدتا از خیداران هنر ایتالیایی و عتیقه ‌فروشان تشکیل شده است، اما در میان ده‌ها یا بیشتر از کشورهای دیگر، بریتانیا در صدر قرار دارد. گالری های لندن شرکت کننده عبارتند از Colnaghi، Tomasso Brothers Fine Art، Charles Beddington و Lullo Pampoulides.

بازدیدکنندگان این فرصت را دارند که از هر دو رویداد با تخفیف ویژه بازدید کنند. هنرهای زیبای برادران توماسو برای شرکت در دوسالانه فلورانس امسال غرفه‌ای با موضوع اختصاص داده است که فقط به هنرمندان فلورانسی اختصاص دارد.

این منتخب شامل یک نیم تنه گچی پلی کروم از مدونا و کودک منسوب به لورنزو گیبرتی و یک گرد سفالی از مدونا و کودک با همراهی گروه کر فرشته از استودیو لوکا دلا روبیا است که زمانی در مجموعه جان پیرپونت مورگان بود.

همچنین، آنها یک مجسمه برنز اواخر قرن هفدهم از خیریه اثر ماسیمیلیانو سولدانی- بنزی را ارائه خواهند کرد. برنز 18 و نیم اینچی (47 سانتی‌متری) پتینه‌شده با طلایی گرم با شکل مرکزی آن که توسط سه پوتین احاطه شده است، مدلی است که برای اولین بار توسط آلساندرو آلگاردی، مجسمه‌ساز باروک رومی طراحی شد و به سرعت به‌عنوان یک شاهکار شناخته شد.

Cittadellarte هر سال مرکز کسانی می شود که هنر می کنند و از هنر تغذیه می کنند، بدیهی است هنری در مرکز یک تحول اجتماعی مسئولانه.

این نمایشگاه هدفدار است. هدفی که با توجه به اینکه نمایشگاه در عین وفاداری به چشم انداز خود ارزش بیشتری دارد، هر سال سناریوهای جدید، همکاری های جدید، حوزه های جدید و رویکردهای جدید را به نمایش می گذارد. سال به سال، تحقیقات جدیدی آغاز می شود و مناطق جدید کاوش می شوند.

شاید فلورانس اولین شهری نباشد که هنگام بررسی هنر مدرن به ذهن می رسد. با این حال، علیرغم شکوه های قرون وسطایی و رنسانس پایتخت توسکانی، فلورانس شهرت شگفت انگیزی برای نوآوری، حتی در هنرهای معاصر دارد. در پشت نمای رنسانس، این شهر دارای بسیاری از گالری‌های هنری مدرن و فضاهای معاصر است که گذشته فلورانس را با حال آینده‌نگر آن ادغام می‌کند.

البته، مکان‌هایی مانند Palazzo Strozzi و Forte di Belvedere اغلب میزبان نمایشگاه‌های هنری معاصر معتبرتری هستند، در حالی که موزه‌هایی مانند Galleria dell’ Accademia و Palazzo Vecchio به دلیل ادغام خلاقیت‌های هنری مدرن در مجموعه‌های تاریخی خود مشهور هستند. علاوه بر نمایشگاه های بزرگتر در اطراف شهر، تعدادی فضا را خواهید دید که به تبلیغ و نمایش دنیای هنر معاصر فلورانس اختصاص یافته است.

Palazzo Strozzi

Fondazione Palazzo Strozzi یک مرکز فرهنگی پویا است که میزبان یک برنامه نمایشگاهی گسترده است که بازدیدکنندگان را از سراسر جهان جذب می کند. مارینا آبراموویچ، توماس ساراسینو، جف کونز و بسیاری دیگر هنرمندان معاصری هستند که هنر مدرن خود را در Palazzo Strozzi با نمایشگاه های خلاقانه و انقلابی به نمایش گذاشته اند.

در اینجا چند فضای هنر معاصر برای بررسی وجود دارد:

منیفتورا تاباچی

Manifattura Tabacchi یک مرکز خلاقانه و هنری همه جانبه است که به فلورانس رنگ شهری و نوآورانه می بخشد. Manifattura Tabacchi اکنون معبد خلاقیت و هنر معاصر است و میزبان پروژه‌های نمایشگاهی بسیاری است که هنرهای مدرن ایتالیایی و بین‌المللی را بررسی می‌کنند.

گالری های هنر مدرن که نباید از دست داد:

Galleria Frittelli یکی از بزرگترین فضاهای هنر معاصر فلورانس است. بنیانگذاران آن، کارلو و سیمون فریتلی، ذهنیت بروکلینی را انتخاب کردند و در منطقه حومه‌تر نوولی مغازه‌ای راه‌اندازی کردند. امروزه، این گالری هنر مدرن میزبان نمایشگاه‌های موقتی است که هنرمندان ایتالیایی و بین‌المللی را به نمایش می‌گذارند و هدف آن نمایش هنر ایتالیایی از دهه 1950 تا امروز است.

Galleria Frittelli با تعداد زیادی از موزه ها، بنیادهای هنری، موسسات عمومی، هنرمندان، متصدیان، منتقدان، مورخان هنر و مجموعه داران همکاری می کند. در اینجا، هنر انتزاعی ایتالیایی از دوران پس از جنگ، نقاشی های تحلیلی، شعر بصری و آثار هنرمندان نوظهور را خواهید دید. این گالری همچنین دارای آرشیوهایی از آثار پینو پاسکالی، جیانی برتینی و وینیسیو برتی است.

در مرکز فلورانس، Eduardo Secci Contemporary، که در سال 2013 تأسیس شد، جهان باستان و مدرن فلورانس را در مجموعه‌ای از نمایشگاه‌های نوآورانه و پیشرفته به هم پیوند می‌دهد. این گالری علاوه بر نمایش هنرمندان نوظهور و تثبیت شده معاصر، بر هنرمندانی تمرکز دارد که از رسانه های متعددی برای کار خود استفاده می کنند.

در همین راستا، اگر به دنبال چیزی غیرعادی هستید، به گالری Street Levels بروید، مرکز و گالری خلاقانه ای که به کاوش در رابطه بین هنر خیابانی و عموم اختصاص دارد. این گالری که نقطه ملاقات استعدادهای خلاق جوان است، این شکل هنری را که کمتر به نمایش گذاشته شده است را به دنیای گالری های جریان اصلی می آورد و گفت و گوی جذاب و محرک بین هنر جایگزین و تاریخ قدیمی فلورانس ایجاد می کند.

هنر در فضای باز

در نزدیکی میدان معروف Piazzale Michelangelo، باغ زیبای گل رز فلورانس به بازدیدکنندگان هدیه می‌دهد: ده مجسمه برنزی توسط هنرمند بلژیکی Jean-Michel Folon، یک جفت جالب با باغ بت‌های قرن نوزدهمی.

در اینجا، شما همچنین یک واحه زیبای ژاپنی Shorai را خواهید یافت، هدیه ای از خواهرخوانده فلورانس، کیوتو، که به تور هنری اروپایی شما طعمی از شرق آسیا را می دهد.

مکان دیگری که نباید از دست داد Le Murate Progetti Arte Contemporanea است، یک زندان مردانه سابق که اکنون یکی از جذاب‌ترین بارهای فلورانس را در خود جای داده است. این فضا میزبان نمایش‌های موقت هنری، تأسیسات خاص سایت و اقامتگاه‌های هنرمندان است.

اگر به دنبال مکانی در فضای باز پر از هنر و اتفاقات معاصر هستید، Le Murate جایی است که باید بروید. یکی دیگر از گالری های هنری آریا در کنار باغی سرسبز در قلب فلورانس پنهان شده است. این فضای شیک در سال 2009 از مکان اصلی خود یعنی Pietrasanta به فلورانس نقل مکان کرد.

در یک باغ با حال و هوای استوایی تاریخی پرسه بزنید تا وارد یک فضای نمایشگاهی پر جنب و جوش شوید. در اینجا، علاوه بر نمایشگاه‌های معاصر، نمایشگاه‌های هنری، رویدادها و اجراها، آثاری از استادان گذشته و حال، از جمله اندی وارهول، آمدئو مودیلیانی و کارول آ. فویرمن را خواهید دید